വിജയകൃഷ്ണൻ
ഒരു കാലഘട്ടത്തെ സുവർണയുഗമായി അടയാളപ്പെടുതുന്നത് വ്യക്തിഗതമായ നിലപാടുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്.അഭിരുചികളുടെ
സിനിമയിലെ സുവർണ കാലങ്ങളെപ്പറ്റി പറയുമ്പോൾ കലാപരമായ മൂല്യമുള്ളവയെ ആരാധിക്കുന്നവരും വിനോദ മൂല്യത്തെ നെഞ്ചിലേറ്റുന്നവരും പരസ്പരവിരുദ്ധമായ കാഴ്ച്ചപ്പാടുകളായിരിക്കും അവതരിപ്പിക്കുക.ഇനി,കലാമൂല്യത്
ഇന്ത്യൻ സിനിമയിലെ പരിവര്തന കാലഘട്ടമായി അറിയപ്പെടുന്നത് ആയിരത്തിതൊള്ളായിരത്തി അൻപതുകളാണല്ലോ .1952 ല് നടന്ന ആദ്യ അന്താരാഷ്‌ട്ര ചലച്ചിത്ര മേളയാണതിന്റെ മുഖ്യഹേതു എന്നതും സുവിദിതമത്രെ .ഈ മേളയ്ക്കും മുന്നേ ചിദാനന്ദ ദാസ്‌ ഗുപ്തയുമായി ചേർന്ന് സത്യജിത് റായ് കൽക്കത്തയിൽ ഒരു ഫിലിം സൊസൈറ്റി തുടങ്ങിയതിന്റെ സദ്ഫലങ്ങൾ ബംഗാളി സിനിമയിൽ പ്രതിഫലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അറുപതുകളുടെ ഉത്തരാർധത്തിൽ മലയാളത്തിന്റെ ആസ്വാദനമെഖലയിൽ നേരിയ ചലനങ്ങൾ ദൃശ്യമാവാൻ തുടങ്ങി.പൂനാ ഫിലിം ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിൽ നിന്ന് പഠനം കഴിഞ്ഞെത്തിയ അടൂർ ഗോപാലകൃഷ്ണൻ സമാനഹൃദയരുമായിചേർന്നു 1965 ല് ചിത്രലേഖ ഫിലിം സൊസൈറ്റി ക്ക് രൂപം നല്കി.നവസിനിമയുടെ ഞാറു നടുന്നതിന് മുൻപ് നിലമോരുക്കെണ്ടാതുണ്ടെന്ന അടൂരിന്റെ തീരുമാനം ധീരവും യാഥാർഥya പൂർണവുമായിരുന്നു .
അറുപതുകളുടെ അവസാന വർഷത്തിൽ നവഭാവുകത്വത്തിന്റെ ബോധപൂർവമായ പിന്തുണയില്ലാതെ തന്നെ പൂര്ണമായും ചലച്ചിത്ര ഭാഷയിൽ സംവേദനം നിർവഹിക്കുന്ന ഒരു ചിത്രം പുറത്തുവന്നു.ഏറെക്കാലം മലയാളസിനിമയിൽ കലാസംവിധായകനായി പ്രവർത്തിച്ച പി.എൻ .മേനോന്റെ രണ്ടാമത്തെ സംവിധാന സംരംഭമായ ‘ഓളവും തീരവും’ആയിരുന്നു അത്.ഈ സമയം ഹിന്ദിയിൽ നവതരംഗത്തിന്റെ തിരപ്പുരപ്പാടുണ്ടായി.ഫിലിം ഫൈനാൻസ് കൊർപരെഷന്റെ ഉദാരസമീപനവും ഈ തരംഗത്തെ മുന്നോട്ടു നയിച്ചു .ഏറെക്കുറെ ഫോര്മുലാബദ്ധമായി ‘കാമുകി’എന്നൊരു ചിത്രത്തിന്റെ ഏതാനും ഭാഗങ്ങൾ ഷൂട്ട്‌ ചെയ്യുകയും താരങ്ങളും വയലാർ -ദേവരാജൻ ടീമിന്റെ ഗാനങ്ങളുമുള്ള ‘പ്രതിസന്ധി’എന്നൊരു പ്രചരണ ചിത്രം പൂര്തിയാക്കുകയും ചെയ്തിരുന്ന അടൂർ മാറിവരുന്ന ഭാവുകത്വത്തിന്റെയും എഫ്.എഫ്.സി.പിന്തുണയുടെയും അനുകൂലസാഹചര്യങ്ങൽ ബുദ്ധിപൂർവം മുതലെടുത്തുകൊണ്ട്‌ മലയാളനവതരംഗത്തിന്റെ നായകസ്ഥാനത്തേക്ക് വരികയായിരുന്നു.അങ്ങനെ 1972 ല് പുറത്തെത്തിയ ‘സ്വയംവരം’മലയാളസിനിമയുടെ ഒരു പരിവര്തന ഘട്ടത്തിന് നാന്ദി കുറിച്ചു .ഈ ചിത്രം കുറ്റമറ്റ ഒരു കലാശില്പമായില്ലെങ്കിലും അത് ഉണർത്തിവിട്ട തരംഗമാലകൽ അപ്രതിഹതമായിരുന്നു.പയ്യെപ്പയ്
പ്രശസ്തി നേടിയിരുന്ന എം.ടി.വാസുദേവൻ നായരാണ് കാലത്തിന്റെ ആനുകൂല്യം മുതലെടുത്തുകൊണ്ടു ആദ്യം തന്നെ എത്തിയത്(നിര്മാല്യം’).പിന്നാലെ അരവിന്ദനും (ഉത്തരായണം )കെ.പി.കുമാരനും (അതിഥി )വന്നു.പി.എ.ബക്കർ(കബനീനദി ചുവന്നപ്പോൾ),കെ.ജി.ജോര്ജ്(സ്
ഭരതനിലൂടെ ജനമാനസം കവര്ന്ന മദ്ധ്യവർത്തിസിനിമ നാനാകൈവഴികളിലൂടെ വെന്നിക്കൊടി പാറിച്ച് മുന്നേറുന്ന കാഴ്ചയാണ് അടുത്ത ദശകത്തിൽ നാം കാണുന്നത്.പദ്മരാജൻ,കെ.ജി.ജോര്
്പോലെ പലരും ആ നിരയിലുണ്ടായിരുന്നു.’പെരുവഴി
സമീപനത്തിന്റെയും സാമൂഹികവീക്ഷനതിന്റെയും പ്രകടന പത്രികകളായി
ഈ ദശകത്തിൽ മലയാളസിനിമ നേടുന്ന സദ്യശസ്സിന്റെ മുഖ്യശില്പി അടൂർ തന്നെയായിരുന്നു.’എലിപ്പത്തായം’
കമ്പോളസിനിമയുടെയും പുഷ്കലകാലം തന്നെയായിരുന്നു എണ്‍പതുകൾ .കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും നിന്ന് വർണത്തിലേക്കുള്ള പരിണാമം സൃഷ്ടിച്ച പ്രതിസന്ധികളിലും ആശയക്കുഴപ്പങ്ങളിലും നിന്ന് മോചനം നേടിയ സിനിമ പൂർവാധികം ഊര്ജസ്വലമായി.ഹരിഹരനും ഐ.വി.ശശിയും കഴമ്പുള്ള ജനകീയ സിനിമകൾ കൊണ്ട് കൈയടി നേടി.അവര്ക്ക് പിന്തുണയായി എം.ടി.വാസുദേവൻ നായരുടെ നട്ടെല്ലുള്ള തിരക്കഥകളുണ്ടായിരുന്നു .നിസ്തന്ദ്രം സിനിമകളെടുക്കുന്ന സത്യൻ അന്തിക്കാടിന്റെ ആ രസികൻ കഥാപാത്രങ്ങൾ-ദാസനും വിജയനും-രംഗപ്രവേശം ചെയ്തതും ഈ ദശകത്തിൽ പുറത്തുവന്ന ‘നാടോടിക്കാറ്റി’ലൂടെയത്രേ .
കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും നിന്നുള്ള പരിവര്ത്തനം പോലെ തന്നെ നിരവധി സാങ്കേതിക വികാസങ്ങൾക്ക്‌ സാക്ഷിയാവാനും ഈ പതിറ്റാണ്ടുകൾക്ക് കഴിഞ്ഞു.എഴുപതുകളുടെ അവസാനമാണ്
‘തച്ചോളി അമ്പു ‘വിലൂടെ സിനിമാസ്കോപ്പ് മലയാളികൾക്ക് പരിചിതമാവുന്നത്..അടുത്ത ദശകത്തിൽ
മലയാളത്തിലെ ആദ്യത്തെ 70 എം.എം.ചിത്രവും 3 ഡി സിനിമയും നിർമി ക്കപ്പെട്ടു.(പടയോട്ടം,മൈ ഡിയർ കുട്ടിച്ചാത്തൻ )കേരളത്തിലെ ആദ്യസ്റ്റുഡിയോകളുടെ സാരഥികൾ മണ്മറഞ്ഞ കാലയളവാണിത്.ഉദയ സ്റ്റുഡിയോയുടെ തുടര്ച്ചയായി നവോദയ പടുത്തുയർത്തിയ അപ്പച്ചനാണ് ഈ സാങ്കേതിക വികാസങ്ങളുടെ ശില്പി.
ചലച്ചിത്രഗാനങ്ങളുടെ രംഗത്ത്‌ മാത്രമാണ് നേരിയ മന്ദത അനുഭവപ്പെടുന്നത്.അതിനു സുവ്യക്തമായ ഹേതുക്കളുണ്ട് .ചലച്ചിത്രഭാഷ തെളിവാര്ന്നു വന്നതോടെ അതിന് എച്ചുകെട്ടുകളുടെ ആവശ്യകതയില്ലെന്ന് ചലച്ചിത്രകാരന്മാർക്ക് ബോധ്യമായി.അതിനാൽ പലപ്പോഴും കൃത്രിമാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഗാനങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ അവർ ശ്രമിച്ചു.അതിനാൽ കഴിഞ്ഞ ദശകങ്ങളിലെ ഗാനശില്പികളിൽ പലരും ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നെങ്കി
അഭിനയ രംഗത്താണെങ്കിൽ സത്യൻ,പ്രേം നസീർ ,മധു കാലഘട്ടത്തിനുശേഷം അവരെപ്പോലെ ഏറെക്കാലം നിലനില്ക്കുകയും സിനിമയിലെ ഗണനീയ ശക്തികളാവുകയും ചെയ്ത നായകന്മാരുടെ സാന്നിധ്യമുണ്ടാവുന്ന്തു എന്പതുകളിലാണ് .മമ്മൂട്ടിയും മോഹൻ ലാലും താരപരിവേഷം കൊണ്ടും ആരാധക ബാഹുല്യം കൊണ്ടും മുൻഗാമികളെ കടത്തിവെട്ടുകയും ചെയ്തു.അതേ സമയം,അഭിനയ കലയുടെ ഉദാത്ത മാതൃകകളായി ഗോപിയും തിലകനും നില നില്ക്കുകയും ചെയ്തു.